top of page
Αναζήτηση
  • Δέσποινα Λιμνιωτάκη

Πέντε σημάδια που δείχνουν ότι ήρθε η ώρα να βάλεις την ψυχολόγο στις αποφάσεις σου


Μετρώντας αντίστροφα για την νέα χρονιά, ίσως είναι η ώρα να ομολογήσουμε ότι ο προηγούμενος χρόνος μάς έπεσε κομματάκι βαρύς.

Για πολλούς ανθρώπους, το 2017 δεν ήταν από εκείνους τους ξέγνοιαστους χρόνους, τους χαρούμενους, αυτούς που θα θέλαμε να φυλάξουμε με αγάπη στο ντουλαπάκι των αναμνήσεων: ζούμε έναν αγώνα οικονομικής, κοινωνικής και ψυχολογικής επιβίωσης απέναντι στα προβλήματα της καθημερινής ζωής που γίνονται ολοένα και πολυπλοκότερα.

Φυσικά δεν έχουν όλα τα γεγονότα την ίδια βαρύτητα. 'Ομως η αβεβαιότητα, ο κίνδυνος εκφυλισμού των κοινωνιών, η ανθρωπιστική κρίση και η ανάγκη για επιβίωση, δεν αφήνουν περιθώρια στους πολίτες να γαληνέψουν και να οργανωθούν στο βαθμό που να καταφέρουν να δημιουργήσουν τη ζωή και τις κοινότητές τους από την αρχή. Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση συνεχούς αγωνίας και φόβου, δηλαδή συναγερμού. Με τη σειρά τους, οι ανασφάλειες τρέφουν σωματικά συμπτώματα (κεφαλαλγίες, στομαχικές διαταραχές, χαμηλή ποιότητα ύπνου, κρίσεις άγχους και πανικού) που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο κατώφλι των επαγγελματιών υγείας.

Φέτος διαβάσαμε πολλά άρθρα από αυτά που μοιραστήκατε ελεύθερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την ευτυχία και την ποιότητα ζωής σε βήματα. Είναι συγκλονιστικό το πώς τα “βήματα” ελκύουν τους αναγνώστες: μάλλον η τακτοποίηση των πληροφοριών σε κατηγορίες ή στάδια βοηθάει το μυαλό να τις επεξεργαστεί καλύτερα και πιο γρήγορα. Είναι όμως σίγουρο ότι δεν υπάρχουν φόρμουλες για όλο τον πληθυσμό, ούτε συνταγές που να “κουμπώνουν” σε όλο το φάσμα των προσωπικοτήτων. Αντιθέτως, η θεραπεία, η ανάλυση, η ψυχολογική στήριξη είναι προσωποκεντρικές διαδικασίες, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των θεραπευόμενων. Αυτό που λειτουργεί για σένα, δεν είναι απαραίτητο να δουλεύει για τον άλλο. Αλλιώς θα κυκλοφορούσε ένα λυσάρι - μια “τσουκάλα” που λέγαμε στο σχολείο – στα βιβλιοπωλεία, για όλους. Και η ζωή θα ήταν απλούστερη και απείρως πιο απολαυστική.

Υπάρχει όμως ένα θέμα που σηκώνει να το μετρήσεις σε βήματα: πώς καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα να επισκεφτείς ψυχολόγο; Παρακάτω είναι μερικές ενδείξεις που μπορεί να σε υποψιάσουν ότι ήρθε η δική σου ώρα να χαλαρώσεις στον καναπέ του θεραπευτή. Η σειρά δεν είναι δεσμευτική, αλλά αν τσεκάρεις περισσότερα από τρία συμπτώματα μάλλον θα πρέπει να αρχίσεις να ψάχνεσαι.

1) Βρίσκεσαι σε διαρκή εγρήγορση, αισθάνεσαι πιεσμένος, νομίζεις ότι το στρες σε έχει κατακλύσει;

Μήπως η καθημερινότητα και οι συναναστροφές σου έχουν αλλάξει προς το χειρότερο; Αν το άγχος έχει αλλοιώσει την ποιότητα της ζωής σου και έχεις αρχίσει να φλερτάρεις τα φαρμακευτικά σκευάσματα για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων, ήρθε η ώρα να αποταθείς στους ειδικούς.

2) Εχεις αρχίσει να εισπράττεις παράπονα από το στενό σου κύκλο ότι χρειάζεσαι βοήθεια;

Πολλές φορές η οικογένεια και οι φίλοι είναι οι πρώτοι που αναγνωρίζουν την ανάγκη επαγγελματικής υποστήριξης. Αν οι αγαπημένοι σου επιμένουν να επισκεφτείς κάποιον ή σου λένε ευθαρσώς ότι τους έχεις κουράσει με τη γκρίνια και τα προβλήματα υγείας που εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο χωρίς προφανή αίτια, κάνε ένα time-out και άκουσέ τους.

3) Αισθάνεσαι ότι η ζωή δεν έχει πια κανένα ενδιαφέρον ή έχεις απομονωθεί μέσα στο σπίτι;

Μπορεί η χώρα να βουλιάζει στην ανεργία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να πάψουμε να είμαστε δραστήριοι, ενεργοί πολίτες ή παραγωγικοί σε επιμέρους εργασίες! Αν τίποτα πια δεν σε ενθουσιάζει, δεν μπορείς να σκεφτείς κανένα λόγο για να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί ή σε ψάχνουν οι δικοί σου, καλό θα ήταν να τσεκάρεις τον εαυτό σου για συμπτώματα κατάθλιψης. Απομακρύνσου όμως από το Google search, μόνο ένας επαγγελματίας μπορεί να κάνει ασφαλή διάγνωση.

4) Τσακώνεσαι συχνά με τους συναδέλφους και νομίζεις ότι η δουλειά σου δεν σε γεμίζει πια;

Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο σχετικά με αυτή την ερώτηση: “Μήπως σιχαίνεσαι τη δουλειά σου; Γιατί δεν το έλεγες νωρίτερα! Υπάρχει ομάδα υποστήριξης γι'αυτό το πρόβλημα! Ονομάζεται “'Ολοι” και συναντιούνται μια φορά την εβδομάδα στο μπαρ”. Αλλά σοβαρά τώρα: οι απανωτές απουσίες από τη δουλειά, η κακή σχέση με συναδέλφους, η επιθετικότητα που δεν μπορείς ελεύθερα να εκφράσεις στο γραφείο και τα διαρκή παράπονα, μπορεί να είναι σημάδια επαγγελματικής εξουθένωσης, δηλαδή εργασιακού στρες που εκτονώνεται δημιουργικά μόνο μέσα στο γραφείο του ψυχολόγου.

5) Κάνεις χρήση αλκοόλ και ψυχοδραστικών ουσιών επειδή νομίζεις ότι θα σε βοηθήσουν να χαλαρώσεις;

Η κατανάλωση αλκοόλ και ψυχοδραστικών ουσιών είναι από τα πρώτα “καταφύγια” των ανθρώπων που παλεύουν με το άγχος και τα προβλήματα. Προτού προσθέσεις άλλο ένα βάρος στο ιστορικό σου, αυτό της εξάρτησης, πάρε την απόφαση να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό.

Ο Ιανουάριος είναι ο ιδανικότερος μήνας για την υϊοθέτηση υγιών συνηθειών: το ξεκίνημα μιας σειράς συναντήσεων με θεραπευτή είναι το σημαντικότερο δώρο που μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου!

bottom of page