Coming out στην εφηβεία: οδηγός ενεργητικής ακρόασης και υποστήριξης για τους γονείς
Το «Coming out» - η διαδικασία ανακοίνωσης / εξομολόγησης μιας εσωτερικής εμπειρίας ταυτότητας φύλου ή/και σεξουαλικού προσανατολισμού ενός ανθρώπου σε πρόσωπα που θα ήθελε ο ίδιος να το γνωρίζουν – δεν είναι ένα αποσπασματικό γεγονός αλλά μια δια βίου διαδρομή κατανόησης, αναγνώρισης και συνύπαρξης μας, μέσα στις ανθρωποκοινότητες που ζούμε και μεγαλώνουμε.
Η διαδρομή αυτή δεν είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους, ούτε τυγχάνει της ίδιας αποδοχής από όλους τους ακροατές της ανθρώπινης ιστορίας που λέγεται. Για τα νεαρά παιδιά εφηβικής ηλικίας, η διαδρομή αυτή είναι επιπλέον ευαίσθητη, γεμάτη ανάμεικτα συναισθήματα, φόβο και ενοχές. Γι’ αυτό τον λόγο, χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε όχι μόνο ενσυναίσθηση στον τρόπο που δεχόμαστε την ιστορία ως ακροατές αλλά πολύ περισσότερο χρειαζόμαστε εκπαίδευση και γνώση ως προς το πώς θα διαχειριστούμε την πληροφορία και το πώς θα κινηθούμε υποστηρικτικά στο μέλλον σε σχέση με τον άνθρωπο που μας εμπιστεύεται κάτι τόσο πολύτιμο για τη ζωή του.
Είναι σημαντικό για τους γονείς LGBTQI+ εφήβων να θυμούνται ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και θα έχει τις δικές του εμπειρίες και συναισθήματα στην πορεία. Ξεκινώντας την υποστηρικτική τους διαδρομή, οι οικογένειες μπορούν:
α) Να δημιουργήσουν ασφαλείς χώρους στους οποίους το παιδί τους μπορεί να εξερευνήσει ενδιαφέροντα χωρίς κρίση ή στερεότυπα. Το σπιτικό (η οικογένεια, τα μέλη της και οι συναισθηματικοί δεσμοί μεταξύ τους) καθώς και το σπίτι καθαυτό (ο χώρος, η ιδιωτικότητα που δεν πρέπει να προσβληθεί από υποτιμητικά σχόλια ή απαξίωση) είναι τέτοια καταφύγια ασφάλειας που πρέπει να περιφρουρηθούν.
Όταν το παιδί σας αποκαλύπτει την ταυτότητα του, απαντήστε με επιβεβαιωτικό, υποστηρικτικό τρόπο. Αποδεχτείτε και αγαπήστε το παιδί σας όπως είναι και όπως θέλει το ίδιο να βρει τον βηματισμό του στον κόσμο.
β) Να υποστηρίξουν ποικίλες φιλίες και κοινωνική συμμετοχή χωρίς να εστιάσουν στις προσδοκίες γύρω από το φύλο. Να μάθουν να αποφεύγουν τις στερεοτυπικές αξιώσεις, τα λόγια που παραπέμπουν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές ή υποδεικνύουν το πώς θα "πρέπει" να κινείται κάποιος σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές. Να ρωτήσουν το παιδί τους πώς θα ήθελε το ίδιο να το αποκαλούν και να σεβαστούν την απάντηση.
γ) Να συμμετέχουν σε συζητήσεις και να ελέγχουν διακριτικά για τυχόν εκφοβισμό ή πείραγμα που μπορεί να λάβει χώρα στο περιβάλλον στο οποίο κινούνται τα παιδιά τους.
Μην υποτιμάτε την κοινωνική πίεση ή τον εκφοβισμό που μπορεί να αντιμετωπίζει το παιδί