Διατροφή υπέρ της υγείας: μια φυτοφαγική (vegan) προσέγγιση

Ο Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος σπούδασε νομικά και θεολογία στην Αθήνα, από όπου έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στο Ποινικό Δίκαιο/Ποινική Δικονομία με άριστα, ενώ το 2007 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Νομικής Αθηνών στο Ποινικό Δίκαιο, επίσης με άριστα. Έχει κυκλοφορήσει δύο βιβλία, την Έμμεση Αυτουργία (2007) και την Άμυνα (2009), ενώ παρατηρήσεις του στην νομολογία έχουν δημοσιευθεί στα Ποινικά Χρονικά, την Ποινική Δικαιοσύνη, το Νομικό Βήμα και τις Εφαρμογές Δημοσίου Δικαίου. Έχει εργαστεί ως επιμελητής ύλης στα Ποινικά Χρονικά, των οποίων είναι τακτικός συνεργάτης, και ως ειδικός επιστήμονας στην Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2011, ενώ δικηγορεί στην Αθήνα από το 2002 με ειδικότητα στο Ποινικό Δίκαιο. Είναι παντρεμένος με τρία παιδιά, χορτοφάγος και μαραθωνοδρόμος. Άρθρα του θα βρείτε στο blog anamorfosis.net

Εδώ, στην σειρά #ConversationsWithFriends, συνομιλεί με την Δέσποινα Λιμνιωτάκη για την φυτοφαγική (vegan) διατροφή και τα οφέλη της στην υγεία.

Δ.Λ.: Η Αμερικάνικη Ψυχολογική Εταιρεία (APA) θεωρεί την διατροφή ως ένα από τα σημαντικά θέματα που θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια.

Γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό;

Α.Α.: Ο λόγος είναι σχετικά απλός: η επιδημία της παχυσαρκίας. Ζώντας μέσα σε κοινωνίες της αφθονίας, αντιμετωπίζουμε μια πραγματική πανδημία υπερκορεσμού, όπου η πλειοψηφία του ενηλίκου πληθυσμού είναι υπέρβαρη και ένα σοβαρό ποσοστό παχύσαρκη. Το ζήτημα δεν είναι αισθητικό μόνο ή οικολογικό, είναι εντελώς ιατρικό, δεδομένου ότι η παχυσαρκία συνδέεται αιτιωδώς με ποικίλες παθήσεις, αλλά και επιβαρύνει ψυχολογικά τον πάσχοντα. Αν προσθέσουμε στην εικόνα την προβολή συγκεκριμένων σωματικών προτύπων από την διαφήμιση ή τον αθλητισμό, τους ταυτοτικούς πολέμους που πρόθυμα διεξάγονται με επίκεντρο το fat-shaming, αλλά και τον οικολογικό παράγοντα που αναδύεται τα τελευταία χρόνια, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι το μέλλον που αντιμετωπίζει η Δύση είναι ένα μέλλον σφοδρής διατροφικής αντιπαράθεσης, όπου μάλιστα, τολμώ να πω, η διατροφή θα αποκτά ολοένα και περισσότερο ηθικοπολιτικό πρόσημο: η πολιτική του στομάχου θα κερδίσει σημασία.

Δ.Λ.: Μπορεί η διατροφή να συμβάλλει στην διατήρηση της καλής ψυχικής υγείας; Με ποιον τρόπο;

Α.Α.: Δεν είμαι ειδικός, αλλά νομίζω πως ναι. Η διατροφή συνδέεται πολύ περισσότερο με την σωματική ευεξία από όσο νομίζουμε. Στον βαθμό που μας εξασφαλίζει υγιές και όμορφο σώμα, η διατροφή μας προσδίδει αυτοπεποίθηση σε κάθε τομέα της ζωής μας, από τον ερωτικό μέχρι τον κοινωνικό. Και αυτό δεν μπορεί παρά να επενεργεί ευεργετικά στην όλη ψυχική μας υγεία.

Δ.Λ.: Ποια είναι τα οφέλη της vegan διατροφής;

Α.Α.: Η φυτοφαγική διατροφή προσφέρει οφέλη σε τρεις διαφορετικούς, όσο και σπουδαίους τομείς: πρώτον και κύριον, μειώνει το κακό αυτού του κόσμου, μειώνει τον πόνο, την οδύνη και τον θάνατο. Αν δεν θες να κάνεις το κακό στην ζωή σου, μην τρως κρέας. Αν είσαι φιλόζωος, μην τρως κρέας. Δεύτερον, στις περισσότερες περιπτώσεις προσφέρει μια διατροφή πολύ πιο ισορροπημένη, πλούσια, υγιεινή, μεσογειακή, που συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιοπάθειας και ορισμένων καρκίνων. Τρίτον, η φυτοφαγία επιβαρύνει πολύ λιγότερο το περιβάλλον, γιατί απαιτεί πολύ λιγότερους πόρους (π.χ. νερό ή γη) για την παραγωγή της ίδιας ποσότητας θερμίδων. Αν ενδιαφέρεσαι στα αλήθεια για την αποψίλωση των τροπικών δασών, κόψε το κρέας από την διατροφή σου, γιατί τα δάση αποψιλώνονται για να καλλιεργηθούν με ζωοτροφές.

Δ.Λ.: Πώς μπορεί κανείς να ξεκινήσει την δική του vegan διατροφική πορεία;

Α.Α.: Εκείνο που μπορεί να κάνει σε πρώτη φάση κάθε άνθρωπος, και θα έλεγα ότι πρέπει να το κάνει, είναι να μειώσει το κρέας που τρώει. Οι διατροφικές οδηγίες του Υπουργείου Υγείας συνιστούν κόκκινο κρέας δύο φορές τον μήνα. Ας κρίνει ο καθένας μας αν ακολουθεί αυτές τις συμβουλές της μεσογειακής διατροφής. Σε δεύτερη βάση, μπορεί να βάλει απλούς κανόνες, όπως όχι κρέας τις καθημερινές. Κάθε νοικοκύρης και κάθε νοικοκυρά μπορεί να αντικαταστήσει ένα κρεατικό γεύμα με τα όσπρια, τα λαδερά και τα λαχανικά που τόσο άφθονα και τόσο φθηνά μας προσφέρει η χώρα μας, με φαγητά δηλαδή που μας είναι γνωστά, είναι εύκολα, γευστικά και έχουν μεγαλώσει γενιές Ελλήνων. Εδώ μπορεί να βοηθήσουν στοιχεία από την παράδοσή μας, όπως οι νηστείες. Προσωπικά συνειδητοποίησα ότι δεν μου λείπει το κρέας μετά από μια Σαρακοστή. Και πολύ απλά το σταμάτησα.