Αναζήτηση
- Δέσποινα Λιμνιωτάκη, Ψυχολόγος MSc
Δεσποινίς ετών 39
Μπορεί να έχουμε κάνει βήματα μπροστά στη διεκδίκηση ελευθεριών για τους εαυτούς μας και τους άλλους, μπορεί να ανοίξαμε το διάλογο για τη βία σε σχέση με τις κλειστές πόρτες και τα κλειστά στόματα του παρελθόντος, μπορεί να κάνουμε συμπράξεις και συνέργειες με αυξανόμενη πρόοδο, να είμαστε στο δρόμο για το σπάσιμο της γυάλινης οροφής ή απλά να μιλάμε συχνότερα για όλα αυτά που μας ταλαιπωρούν, όμως υπάρχει ένας ελέφαντας που δεν λέει να μετακινηθεί από τη μέση του καθιστικού που υπάρχει στο μυαλό μας, παρά τις συντονισμένες προσπάθειες: είναι ο ελέφαντας του εξουθενωτικού άγχους για την εξεύρεση συντρόφου, εκείνος ο αρχέγονος φόβος που μοιάζει να κατακλύζει ένα μεγάλο αριθμό γυναικών καθώς ανεβαίνουν οι αριθμοί στην ηλικία, μετατοπίζοντας δραματικά τη συζήτηση, από την ενδυνάμωση στο απόλυτο αίσθημα αδυναμίας επειδή δεν υπάρχει κάπου δίπλα ένας άνδρας. Εδώ δεν έχουμε γυάλινη οροφή, πρόκειται για τοίχο στον οποίο συνεχίζουμε να κουτουλάμε σε υψηλά ποσοστά χωρίς να έχουμε ποτέ καταφέρει να μιλήσουμε για το τι είναι αυτό που μας φοβίζει τόσο πολύ. ‘Η αλλιώς, ποια είναι η κοινωνική επιταγή που υπηρετούμε αδιάλειπτα, χωρίς να κάνουμε μια στάση να αναρωτηθούμε για το πώς είναι δυνατόν να καταρρέει ψυχολογικά το όμορφο οικοδόμημα που φτιάχνουμε επί χρόνια - με προσπάθειες, με γνώση και καλλιέργεια, μέσα από όμορφες παρέες και συζητήσεις - μόνο και μόνο επειδή στο σκηνικό δεν βρίσκεται ένας σύντροφος και μάλιστα εκείνος που θα μας οδηγήσει στα σκαλιά της εκκλησίας.
